
Het begon begin januari 2021, al zoveel keren tijdens Corona wandelden we de kleine route door het bos voor onze hond, Oreo en ik kwamen we langs de grijze poort. Amélie kon pas goed stappen en treuzelde aan de poort. Al lachend zei ik: ‘Kom maar verder, dat is nog niet van papa.’ … alsof ze het wist zei ze constant “dédé” zo van … hier kom ik nog terug. En plots ,ergens in juni van hetzelfde jaar, stond de eigenaar aan onze deur. Via via zoals het altijd gaat wist hij dat ik interesse had in zijn domein en zijn eerste woorden tegen mijn vrouw waren “alles heeft zijn prijs”.
Wat moet ik daar mee? Hoeveel mag zoiets kosten? Men sprak over 8ha met chalet en vijvers, dus de nieuwsgierigheid bracht ons ernaar toe. We zeiden tegen elkaar: we gaan gewoon kijken en had al met wat opzoekingen mijn maximum prijs in hoofd gestoken. Bij het oprijden van het domein was ik er dadelijk smoorverliefd op. De zon stond perfect. Zicht op vijver. De Authentieke chalet. Een sprookje. De prijs was niet onderhandelbaar. Was iets boven mijn maximum prijs maar niet van die aard dat het een breekpunt zou worden. Dan nog wat onzekerheden wegwerken en toen startte het verhaal, nu iets meer dan 2 jaar geleden.
Wordt vervolgd…
